×
We use cookies to ensure you get the best experience on our website. Ok, thanks Learn more

سوز رفتن

درون سینه ام سوزی است که می سوزاند این دل را     که صبر و طاقتم رفته است اجل می خوانداین دل را

ازآن روزی که ماهم رفت بی فریاد و بی آواز         دلم رابازازجا کند به یک دم خرد کردش باز
   قسم خوردم تابودی دلم باشد فدای تو                      حالاکه رفته ای ازیاد تنها ماندصدای تو
بگو تاکی نشینم من بخوانم خاطراتت را             به آخرمی رسم آخرکجاگیرم سراغت را
کجایش نام من بردی کجایش قلبم آزردی           کجای قصه می گفتی دلی ازسنگ می بردی
کجایش بامن مجنون وآشفته                            کمی ازمرگ و نابودی خود گفتی
خودت رفتی ومارابی کس ویاور              رهاکردی میان مردمی بی دردونام آور
توکه تنهابه فکررفتنت بودی خداحافظ          به امیدی که بینم روی پاکت رابه این زودی خداحافظ
نسیم شاد شب هایم خداحافظ
 
هوشنگ    
شنبه 26 شهریور 1390 - 9:26:39 PM

ورود مرا به خاطر بسپار
عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم
آمار وبلاگ

13509 بازدید

6 بازدید امروز

1 بازدید دیروز

12 بازدید یک هفته گذشته

Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)

آخرين وبلاگهاي بروز شده

Rss Feed

Advertisements